blog

Dla wielu, a zwłaszcza dla początkujących, jest to bardzo trudny i męczący temat. I nic dziwnego. Linux obsługuje masę  najróżniejszego sprzętu, który można znaleźć w urządzeniach wszelkiego typu, od wielkich serwerów z setkami gigabajtów RAM’u po najmniejsze mikro-kontrolery. I wszystkie te opcje siedzą sobie razem w jednym menu konfiguracji jądra.

Za dawnych lat, zaraz po utworzeniu gałęzi 2.6, w menu panował porządek. Była to bardzo miła odmiana po jądrach 2.4, których menu konfiguracyjne było istnym koszmarem. Jednak z czasem, opcji przybywało i nie wszystko trafiało tam gdzie powinno. Także np. sterowniki do urządzeń Bluetooth siedzą w gałęzi “Networking support”, razem z opcjami stosu Bluetooth. Dlaczego tam, a nie w sekcji dla sterowników? Tylko developerzy wiedzą… Prawda, prawie wszystkie opcje są opatrzone opisem, ale opis na nic się nie zda jeśli się nie wie czym jest NUMA czy MTD.

Dla wszystkich tych dla których konfiguracja jądra jest koszmarem pomocna może być ta strona: http://kernel-seeds.org. Można na niej znaleźć zarówno przykładowe konfiguracje jądra (zarówna dla x86 jak i x86_64) od których można wyjść tworząc własną, instrukcje jak używać ściągniętych configów, jak i różne inne informacje które mogą być pomocne dla osób początkujących w tym temacie.